کد مطلب:180998 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:288
تولد و زندگی
در یكی از روزهای پرشكوه، آن زمانی كه امت اسلام در سایه ی عدل و داد فرمانروایی او زندگی می كردند، و آن زمانیكه وی رهبری و ناخدایی كشتی هدایت امت را بر عهده داشت، «شاه زنان» (دختر یزگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی) را به عقد پسرش حسین علیه السلام درآورد و دختر دیگر یزدگرد را به عقد شاگردش محمد بن ابی بكر
[ صفحه 10]
درآورد.
برخی مورخین می گویند كه حضرت علی علیه السلام نام «شاه زنان» را به «شهربانو» [1] مبدل ساخت، زیرا این نام از آن حضرت فاطمه علیهاالسلام است، كه در عربی به «سیدة النساء» معروف و در رسالت الهی این نام مختص حضرت فاطمه علیهاالسلام است، به دلیل شایستگی ها و ویژگی هایی كه فقط مختص آن حضرت است و نه كسی دیگر. هنگامی كه رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به فاطمه الزهرا علیهاالسلام فرمودند: «یا بنیة اما ترضین انك سیدة نساء العالمین؟ قالت: یا أبت فأین مریم؟ قال صلی الله علیه و آله: تلك سیدة نساء عالمها».
دخترم، به نام سرور بانوان جهان راضی شدی؟ گفت: پدر، پس جایگاه مریم كجاست؟ گفت: او سرور بانوان جهان خودش بوده.
عده ای معتقدند كه امام علی علیه السلام او را «مریم» [2] نامیده است.
علی رغم كم بودن نوشته و اسناد تاریخی درباره ی زندگی این زن ارزشمند (شهربانو) اهتمام زیاد امیرالمؤمنین علیه السلام را به وی، درمی یابیم، طوری كه او را به عقد سرور جوانان بهشت، كه همانا حضرت حسین علیه السلام است، درمی آورد و از قدر و منزلت این زن نزد اهل بیت حكایت می كند، هم چنین كسی به این افتخار بزرگ نایل نمی گردد، مگر تعدادی انگشت شمار.
حضرت امام حسین علیه السلام با این دختر ارجمند ازدواج كرد و دیری نگذشت كه روزها و ماهها سپری شد، و شادی و سرور خانه را در برگرفت، آن زمانیكه در سال 38
[ صفحه 11]
هجری، این زن، مولود كعبه خود (علی) را به دنیا آورد. [3] .
زمانی كه این خبر خوش به امیرالمؤمنین علی علیه السلام داده شد، سجده ی شكر [4] را به جای آورد. او را «علی» نامیدند. سرنوشت او این بود كه به عنوان چهارمین امام از خاندان اهل بیت علیهم السلام باشد، بعد از امام علی بن ابی طالب، حسن و حسین علیهم السلام، و تداوم این خط امامت از خاندان و نوادگان او باشد، و همینطور هم شد.
ما این سخنان را بیهوده نمی گوییم، بلكه اینها را از امین خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله، نقل می كنیم: از حضرت امام حسین علیه السلام نقل شده است: «دخلت علی جدی رسول الله صلی الله علیه و آله فأجلسنی علی فخذه، و قال لی: و ان الله اختار من صلبك یا حسین تسعة أئمه، تاسعهم قائمهم، و كلهم فی الفضل و المنزلة عندالله سوا». [5] .
روزی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتم، وی مرا روی پای خود نشاند و گفت: خداوند نه نفر از نسل تو برای امامت برگزیده است كه نهمین آنها همان قائم است و همه ی آنها از قدر و منزلت یكسانی نزد خدا برخورداند. از ابن عباس نقل شده است كه می گوید، از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم كه می فرمود: من و علی و حسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین مطهریم و از معصومین هستیم. [6] .
فرزندان امام حسین با تولد امام علی بن الحسین علیه السلام رشد و نمو كردند و به شكوفایی رسیدند، زیرا، غیر از امام علی علیه السلام، همه فرزندان امام حسین علیه السلام در جنگ با یزید بن معاویه شهید شدند، آن هم به دلیل بیماری اش، و غیر از او كسی از نسل حسینی در روی زمین زنده نماند.
[ صفحه 12]
این نوزاد مبارك در مدرسه ی رسالت و در سایه ی امامت و در دامن هدایت پرورش یافت و مطابق با موازین اسلامی بزرگ شد، طوری كه او سند زنده ای از آن گردید، كه به وسیله ی اسلام ایده هایش را مطرح می ساخت و بنای زندگی اش را بر پایه و اساس اسلام می نهاد. این مسئله باعث تعجب و حیرت ما نمی گردد، زیرا وی جدی مانند علی علیه السلام و عمویی مانند امام حسن علیه السلام و پدری مانند حسین علیه السلام داشته كه به وسیله ی آنها هدایت یافته و پایبندی به حق را پیشه كرده، و از نظر روح و فكر و جسم تحت اشراف و سرپرستی آنها نشو و نما یافته است.
از آنچه كه تاریخ ذكر می كند، استنباط می شود كه مادرش آن بانوی بزرگوار، فرزندی جز او به دنیا نیاورده و گویی وجودش فقط برای به دنیا آوردن او بوده است و بس، زیرا پس از زایمان به سوی خداوند خود شتافت.
[ صفحه 10]
درآورد.
برخی مورخین می گویند كه حضرت علی علیه السلام نام «شاه زنان» را به «شهربانو» [1] مبدل ساخت، زیرا این نام از آن حضرت فاطمه علیهاالسلام است، كه در عربی به «سیدة النساء» معروف و در رسالت الهی این نام مختص حضرت فاطمه علیهاالسلام است، به دلیل شایستگی ها و ویژگی هایی كه فقط مختص آن حضرت است و نه كسی دیگر. هنگامی كه رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به فاطمه الزهرا علیهاالسلام فرمودند: «یا بنیة اما ترضین انك سیدة نساء العالمین؟ قالت: یا أبت فأین مریم؟ قال صلی الله علیه و آله: تلك سیدة نساء عالمها».
دخترم، به نام سرور بانوان جهان راضی شدی؟ گفت: پدر، پس جایگاه مریم كجاست؟ گفت: او سرور بانوان جهان خودش بوده.
عده ای معتقدند كه امام علی علیه السلام او را «مریم» [2] نامیده است.
علی رغم كم بودن نوشته و اسناد تاریخی درباره ی زندگی این زن ارزشمند (شهربانو) اهتمام زیاد امیرالمؤمنین علیه السلام را به وی، درمی یابیم، طوری كه او را به عقد سرور جوانان بهشت، كه همانا حضرت حسین علیه السلام است، درمی آورد و از قدر و منزلت این زن نزد اهل بیت حكایت می كند، هم چنین كسی به این افتخار بزرگ نایل نمی گردد، مگر تعدادی انگشت شمار.
حضرت امام حسین علیه السلام با این دختر ارجمند ازدواج كرد و دیری نگذشت كه روزها و ماهها سپری شد، و شادی و سرور خانه را در برگرفت، آن زمانیكه در سال 38
[ صفحه 11]
هجری، این زن، مولود كعبه خود (علی) را به دنیا آورد. [3] .
زمانی كه این خبر خوش به امیرالمؤمنین علی علیه السلام داده شد، سجده ی شكر [4] را به جای آورد. او را «علی» نامیدند. سرنوشت او این بود كه به عنوان چهارمین امام از خاندان اهل بیت علیهم السلام باشد، بعد از امام علی بن ابی طالب، حسن و حسین علیهم السلام، و تداوم این خط امامت از خاندان و نوادگان او باشد، و همینطور هم شد.
ما این سخنان را بیهوده نمی گوییم، بلكه اینها را از امین خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله، نقل می كنیم: از حضرت امام حسین علیه السلام نقل شده است: «دخلت علی جدی رسول الله صلی الله علیه و آله فأجلسنی علی فخذه، و قال لی: و ان الله اختار من صلبك یا حسین تسعة أئمه، تاسعهم قائمهم، و كلهم فی الفضل و المنزلة عندالله سوا». [5] .
روزی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتم، وی مرا روی پای خود نشاند و گفت: خداوند نه نفر از نسل تو برای امامت برگزیده است كه نهمین آنها همان قائم است و همه ی آنها از قدر و منزلت یكسانی نزد خدا برخورداند. از ابن عباس نقل شده است كه می گوید، از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم كه می فرمود: من و علی و حسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین مطهریم و از معصومین هستیم. [6] .
فرزندان امام حسین با تولد امام علی بن الحسین علیه السلام رشد و نمو كردند و به شكوفایی رسیدند، زیرا، غیر از امام علی علیه السلام، همه فرزندان امام حسین علیه السلام در جنگ با یزید بن معاویه شهید شدند، آن هم به دلیل بیماری اش، و غیر از او كسی از نسل حسینی در روی زمین زنده نماند.
[ صفحه 12]
این نوزاد مبارك در مدرسه ی رسالت و در سایه ی امامت و در دامن هدایت پرورش یافت و مطابق با موازین اسلامی بزرگ شد، طوری كه او سند زنده ای از آن گردید، كه به وسیله ی اسلام ایده هایش را مطرح می ساخت و بنای زندگی اش را بر پایه و اساس اسلام می نهاد. این مسئله باعث تعجب و حیرت ما نمی گردد، زیرا وی جدی مانند علی علیه السلام و عمویی مانند امام حسن علیه السلام و پدری مانند حسین علیه السلام داشته كه به وسیله ی آنها هدایت یافته و پایبندی به حق را پیشه كرده، و از نظر روح و فكر و جسم تحت اشراف و سرپرستی آنها نشو و نما یافته است.
از آنچه كه تاریخ ذكر می كند، استنباط می شود كه مادرش آن بانوی بزرگوار، فرزندی جز او به دنیا نیاورده و گویی وجودش فقط برای به دنیا آوردن او بوده است و بس، زیرا پس از زایمان به سوی خداوند خود شتافت.
[1] الامام زين العابدين / ص 14.
[2] مناقب آل ابي طالب.
[3] كشف الغمه / ج 2 / ص 285.
[4] اهل البيت.
[5] ينابيع المودة / ج 105 / ص 2.
[6] ينابيع المودة / ج 2 / ص 105.